Veel mensen geloven dat Winslow Homer de beste Amerikaanse kunstenaar van de 19e eeuw is. Homer had altijd een passie voor de oceaan, dus verhuisde hij in de jaren 1880 naar de kust van Maine om zeetaferelen te schilderen. Naast het vastleggen van de zee creëerde hij vaak 'man versus de elementen'-scenario's die de macht van de oceaan demonstreerden, vooral tijdens een storm.
Later stopte Homer met het schilderen van mensen en concentreerde hij zich alleen op de zee, waarbij hij regelmatig woest, zwaar weer vastlegde. Homer wordt beschouwd als de grootste Amerikaanse zeegezicht- en maritieme schilder aller tijden, omdat het bij het zien van zijn werken bijna voelt alsof je de plons van de brekende golven kunt ervaren.
U kunt meer te weten komen over de originele schilderbenadering van Winslow Homer door door de uitgebreide lijst met Winslow Homer-afdrukken te bladeren. Bekijk ook enkele van de maritieme kunstwerken van Winslow Homer hieronder.
Verweerd

De etherische zeegezichten van Homerus duiden op een afwending van zijn realistische neigingen en naar het romantische rijk van het sublieme. Weather-beaten legt een terugkerend thema vast in zijn laatste carrière: de ruige kustlijn van Maine op een mistige, bewolkte middag. Het is gemaakt met behulp van de vloeiende penseelstreken die hij sinds de jaren 1870 had ontwikkeld.
Dit eenzame beeld van een kale zee prikkelt de zintuigen van de kijker. Homer baseerde zijn weergave van het gebied op waarnemingen, hoewel hij enkele mooie uitzichten wiste om het eeuwige bereik van de zee te benadrukken. Het gebulder van de golven, de geur van het zoute water, het gevoel van de verweerde rotsen en de verse nevels die van de rollende golven komen, het kan allemaal worden gedacht.
Dit soort werken bood de Amerikaanse bevolking stabiliteit in een tijd waarin de gevolgen van snelle industrialisatie leidden tot aanzienlijke sociaaleconomische verschuivingen en sociale onrust. De eindeloze cycli van de natuur grijpen de waarnemer in plaats van het stedelijke en industriële leven. Dit stuk is een voorbeeld van enkele waterverfschilderijen van Winslow Homer.
De mistwaarschuwing

De mistwaarschuwing is een van de mooiste afdrukken van Winslow Homer. Meestal in de zomer van 1884, kunstenaar Winslow Homer reisde naar Cape Ann, gelegen in Massachusetts, om de trawlers van Gloucester te tekenen en te observeren. Winslow creëerde uiteindelijk de tekening om hogere oliesamenstellingen te krijgen terwijl hij kolen bleef vervoeren op schoeners.
In dit schilderij van Winslow Homer leidt een visser een sloep die naar beneden wordt getrokken door twee of meer enorme heilbotgewichten. De visser doet zijn riem om als de boot een golf raakt en richt zijn blik op een grote schoener, of zoals een recensent het noemde, een 'dikke, dreigende wolk' in de lucht.
Winslow verbeeldde eenzaamheid vaak in zijn tekeningen en schilderijen, benadrukte de eenzame eigenschappen ervan en behandelde het onderwerp vanuit verschillende invalshoeken. Misschien heeft hij zich laten inspireren door de zeelieden die hij tegenkwam of de verhalen die hij tijdens zijn tijd bij hen hoorde om dit wonderbaarlijke te produceren schilderij.
Breezing Up (een goede wind)

Breezing Up (A Fair Wind), met lovende kritieken ontvangen, toont een hardwerkende vader en zijn drie jongens op een catboat in de middag. Helaas lijkt de vissersboot weg te rennen van de kijker, als een hedendaagse foto, met de top van zijn mast volledig uit het kunstwerk gesneden.
Een reusachtige zeilboot passeert zachtjes op de achtergrond, in tegenstelling tot de indruk van haast van het kleine vaartuig. Net als in zijn vroege werken gaf Homerus het landschap objectief en gevoelloos weer.
De adolescente houding van de zoons, verzonken in hun gedachten, en het gebrek aan besef van de eisen van de volwassen wereld staan in schril contrast met de strenge uitdrukking van de vader terwijl hij het bootje bestuurt. Dit stuk, een van de meest geliefde afbeeldingen van kunstenaar Winslow Homer, heeft misschien geprofiteerd van het delicate contrast.
Zijn korte reis naar Frankrijk in het afgelopen decennium is duidelijk zichtbaar in deze rechttoe rechtaan foto, waarvan de tonaliteit erg Amerikaans aandoet. Het onderwerp weerspiegelt zijn zorgen en die van de Franse realistische kunstenaars, die ook de werkende mannen op de voorgrond van de compositie plaatsten.
Homer's gebaren penseelstreken veranderen ook; ze werden zekerder na zijn reis naar Parijs, vooral in de lucht en de zee. De nevenschikking van close-up items tegen die gevonden in de diepe achtergrond, gezien vanuit een iets hogere houding, toont een eerbetoon aan de principes van Japonisme. Breezing Up is een voorafschaduwing van elementen die na zijn tweede reis naar Europa in 1881 opnieuw zullen opduiken en zijn oeuvre zullen domineren, zowel qua vorm als qua inhoud.
Het haringnet

Het Art Institute of Chicago heeft The Haring Net te zien. Het is een meesterwerk met een uitstekende compositie, kleurenschema en penseelvoering. De vissersboot vaart bovenop een golf terwijl een grotere golf erachter op de loer ligt aan de rand van een trog.
De zeeslag brengt de stevige piramide van de middengroep in gevaar. Twee vissers die ongeïdentificeerd blijven achter hun helmachtige petten trekken het sleepnet in hun boot. De visser, gedeeltelijk buiten de sloep gezeten, balanceert het gewicht van de vangst terwijl het net glinstert met de glinsterende schat van zilvervisjes.
De schoeners die eskaders sleepboten de visserszeeën in brachten, zijn links en rechts op de wazige achtergrond te zien. Voordat duisternis of mist de moederschepen verborg, moesten de vissers terugkeren.
Toen een vriend Homer in 1884 naar de vloot roeide, werden tekeningen gemaakt die uiteindelijk deze foto werden. De metgezel vertelde over de enorme haringvloot die die zomer bij Prouts Neck aan land was gekomen.
Conclusie
Uit deze schilderijen blijkt duidelijk waarom de zeevisioenen van Homerus zoveel schilders inspireerden. Dezelfde scène die Winslow Homer had geïnspireerd, inspireerde zijn bewonderaar, Kent, die naar het rotsachtige strand van Maine reisde om te schilderen.
De invloed van Homerus hield stand tot in de 20e eeuw, vooral onder kunstenaars die de Europees geïnspireerde modernistische bewegingen grotendeels mijden en toegewijd bleven aan het articuleren van een exclusief Amerikaanse stem. Winslow was een zeer bijzondere kunstenaar met een grote liefde voor maritieme kunst.